Pensioen van pastoor

Mijnheer Pastoor,
goede vrienden,

Hebben jullie naar de luiken van de pastorij gekeken
voor jullie in de kerk kwamen ?
Misschien hebben jullie er niet op gelet
maar ze zijn dicht en dat is geen toeval.
En ’t is ook geen toeval dat we vandaag
afscheid nemen van onze pastoor.
’t Is vandaag ‘Beloken Pasen’.
“Beloken" komt van beluiken, een Oudnederlands woord
dat "afsluiten" betekent.
We sluiten vandaag inderdaad een periode af.
We willen samen graag terug kijken op bijna 23 jaar
samenwerken, samen plannen,samen vieren en samen bidden.
Het is goed om nog eens stil te staan bij die vele goede ervaringen
en blij zijn omdat wij die,samen met u pastoor Jef, mochten beleven.
U bent de man van verbondenheid,
diegene die ons als mensen onderweg
met mekaar en met onze God verbind.
En ik denk dat daarin de kern ligt van uw priester-zijn.
Veel van uw taken kunnen wij als leken overnemen als dat nodig is,
maar uw aanwezig zijn, uw gegeven zijn als priester
dat is van onschatbare waarde in onze gemeenschap
We zijn dankbaar omdat u ons geleerd hebt
om bekommerd te zijn om mekaar,
om een geloofsgemeenschap op te bouwen die toekomst heeft.
U hebt ons impulsen gegeven om verantwoordelijkheid op te nemen
Dank om uw mildheid, het vertrouwen en de kansen
die u ons gegeven hebt,dank om uw groot hart.

Goede mensen,

Afscheid nemen vandaag is voor ons ook
de pijn voelen van het uit mekaar gaan,
van het vertrouwde te moeten loslaten.
Mensen loslaten, met wie je een lange weg hebt afgelegd,
doe je niet zomaar.

In de evangelielezing hoorden we dat de leerlingen bang waren.
Ge zoudt voor minder.
Hun voorganger was nog maar kort weg, hoe moest dat nu verder ?
En dan komt Jezus toch binnen en zegt:
Ik wens jullie vrede, wees maar gerust, alles komt goed.
Vandaag zou Hij hetzelfde tegen ons zeggen:
Ik wens jullie vrede, wees maar gerust, alles komt goed.

Want vandaag afscheid nemen is ook naar de toekomst kijken,
naar het nieuwe zien.
Voor u Jef is dat uw nieuwe thuis in Turnhout,
een nieuwe omgeving en nieuwe mensen leren kennen.
Het zal ook uitkijken zijn naar een nieuw engagement,
want stilzitten hoort er niet bij!

Voor ons is het onze geloofsgemeenschap verder uitbouwen
met onze nieuwe verantwoordelijke priester Gaston Belmans.
Het is ook verder bouwen aan een geloofsgemeenschap
die uitnodigend is voor deze tijd.

Als wij naar onze gemeenschap kijken dan is er veel goed nieuws.
Er zijn zoveel vrijwilligers die zich inzetten voor de liturgie,
in de catechetische werkgroepen.


Er zijn de vrijwilligers die op allerlei vlak dienstbaar zijn
voor mensen in nood, dichtbij en veraf.

Er zijn de vrijwilligers die verantwoordelijk zijn
voor de opbouw van onze gemeenschap.
Er zijn de velen die zich in de verenigingen inzetten.

Er is een massa goed nieuws te vertellen,
Durven wij dat zien of zijn we te veel Thomas,
te somber, te pessimistisch, te kritisch.
'Eerst zien, en daarna geloven', weet je wel?

Goede mensen,

Laat ons maar meer kijken naar wat goed is
in plaats van wat niet goed is.
Nu doen we dat, soms, teveel juist andersom.En dat is spijtig.
Want daardoor gaat er enorm veel vreugde en nog meer geluk verloren.
De vreugde en het geluk waarover in de eerste lezing verteld wordt.
Jezus’ volgelingen waren eensgezind,een voorbeeld voor heel het volk.
Grote groepen vrouwen en mannen sloten zich bij hen aan,
in het optimisme van hun geloof in de verrezen Heer,
waren zij een teken van vreugde.

Ik wens ons allen, in naam van het Parochieteam,
dat geloof en die geestdrift toe opdat ook onze geloofsgroep
teken van hoop en vreugde mag zijn in ons dorp.

Het zij zo, Amen.